GWARDIA NARODU

Siły Obrony Narodowej, wykazywane także jako Gwardia Narodowa, to istoty działające z art. 14 p.3. Ustawy o Policji, wojska, nauczyciele, urzędnicy oraz inne wykazywane osobowo lecz umocowane jako ktoś kto z uwarunkowań rezygnuje w zakresie dostosowania stanowiska pracy z art. 24 i 69 Konstytucji, w ramach pomocy władz publicznych. Ci, którzy w zakresie zastosowanej napaści uzbrojeniem dysponują w zakresie każdej z działalności wykazywanej do obrony, określa się zgodnie z art. 85 Konstytucji siłami zbrojnymi. Do tej formacji powoływanie jest zbyteczne gdy chroni się rodziny i dziedzictwa, a także wykazując dążenie odnajdywania znaczenia brzmienia Oj – Czy – Zna, które honorem i godnością bez przysiąg są wysarczającemi rodzimością.

Prawem jest tylko to, co prawem można określić jako szczera propozycja tych dążących do zapewnienia wolności od konieczności stosowania prawa. W tzw. instrukcjach lub regulaminach, statutach lub tzw. umowach, określano pozór stosowania prawa, wykazując państwowości formowe, czyli grabieży zawłaszczania brzmień pochodnych dziedzictwu od natury, gwary lub kultur. Wobec tego, iż ktoś kto wie że jest, bo też wdzięczność wykazuje rodzimości, tzw. dziedziczenie pojmuje bez chęci zawłaszczania i gromadzenia.

Godności każdej istoty należy bronić, dążąc do uwolnienia a tylko takie są istotami, które życiem mogą się wykazywać, bez pasożytowania, stosowania pozoranctwa, pozerstwa, postaciowości, aktorstwa lub innej sposobności przetrzymywania form dziedziczenia opartych na zniewalaniu, grodzeniu lub pozbawianie dostępu do życia lub wobec życia, m.in. formami przestępstw eksperymentalnych, farm, produkcji przemysłowych lub tzw. państwowości określanych dla nazw miast lub nazw regionów.

Na obłudzie wierzeń wywłaszczano, także przejmując majętności tzw. spółkami, określając pozory własności prywatnej czegoś co miało więzić kogoś, kto dziedzictwem ma prawo i obowiązek wobec rodzimości by dobro narodowe odzyskiwać. Każdy kto zaniechaniem się wykazuje sprzyjając tej przestępczości, bez winy jest wobec wykazywanych przyczyn obaw przeciwstawiania się zależnością, wtedy to Naród występuje przed każdym kto tej obrony zapewnionej konstytucją sobie odmawia, by otuchą uwolnienia mógł godności doznawać.

Gwardia Narodowa wykazuje zasadność jako:

1. Stawianie sobie barier, czyli człowiekowi, wymaga od nas odejścia od uzależnień oraz braków, którymi krzywdzimy samych siebie, m.in. w efekcie pędów, presji, nacisku oraz wymagań, a także zmagając się z trudnościami życia poza pracą, co jest naturalnym następstwem dla tych gotowych istot, które dbając o rodzinę, potrafią odnaleźć prawdę w świetle zmian i fikcji wyborczych.

2. W następstwie powstawania ruchów, które zmierzają do ujawnienia prawdy o tym kim jesteśmy dla siebie jako Rdzenni, Narodowe Instytucje na podstawie ratyfikowanych umów i deklaracji, w tym ONZ, które zostało przejęte przez Rdzenne Narody na skutek braku legalnego przedstawicielstwa, podejmują kroki zmierzające do zaprzestania walk oraz prowadzenia tzw. polityki zaborczej grup przestępczych w krajach uwalnianych.

3. Powyższe dokonuje się na polach ingerencji, m.in. nadużyć, krzywd, przyzwoleń oraz destrukcyjnych patologii, stosowanych m.in. przez filie tzw. korporacji, wprowadzających m.in. w fikcję zadłużenia, rywalizacji oraz handlu życiem, by powrócić do naturalności odkrywania kim jesteśmy i jak żyć możemy bez ucisku i zniewolenia.

4. Fundusze Narodu, które wykorzystujemy dziedzictwem jako nasze europejskie oraz samorządowe, przeznaczone m.in. na warsztaty, szkolenia oraz uwalniania od zbędnych formalności, uwikłań oraz administracyjnych i służbowych uwarunkowań. Możemy także wspólnie wesprzeć działania odzyskiwania naszego dziedzictwa w każdym kraju, jak to już bywało, dlatego zamiast pozbywać się tzw. stanowisk pracy, warto rozważyć potencjał tzw. silnej administracji którą się chlubimy.

5. Procedurami, w tym obiegową, odzyskujemy każdorazowo dostarczając prawidła sądem konstytucyjnym stanowiąc, wobec pozorów, wierzeń i stosowania sprzeniewierzenia co do rozczłonkowania zasobów narodowych, m.in. dotyczącymi D-U-N-S, stosowania nimerów NIP, REGON, PESEL, innych rejestrów którymi rezerwowano prawo do osobowości, przymuszeniami lub zachętami finansowania, co zgodnie z art. 51 ust 1. Konstytucji wobec ust. 4 tego prawidła oraz ochrony ustawy obsługującej w tym zakresie, wykazuje bezważność oraz możliwość i obowiązek każdego do zaniechania stosowania tego uszkodzenia. Kto tego prawa zaniecha, zezwala pod przymusem na odstąpienie od stosowania podstaw prawa, to przestępczość. Niniejsze przyczynia się do krzywdzenia tych, którzy ze strachu liczności przyzwoleń, tracą także prawa do stosowania prawa publiczności, więc co do których mniejszości wykazane art. 35 Konstytucji orzekają co do rozstrzygania spraw kulturowych.